De weg naar rust voor vermoeide harten

door Stacy Salsbery

Mijn gebedslijst is de laatste tijd nogal omvangrijk. De voortdurende ontkenning van de waarheid die ik in de maatschappij waarneem, verontrust me. Het aantal mensen die  hun eigen mening boven Gods Woord stellen, zelfs onder christenen, lijkt met de dag toe te nemen. De maatschappij schuwt niet langer om Bijbelse waarden te vervangen door ideeën van mensen. De leugens van de duivel zijn schaamteloos en talrijk, en het lijkt soms zinloos om te proberen tegen de stroom van moreel verval in te zwemmen wanneer de kracht van de vloed zo sterk aanvoelt.

Ik zal eerlijk zijn; ik maak me grote zorgen over de toekomst van mijn kinderen.

Dan zijn er nog de moeilijke huwelijken waar ik voor bid, samen met de gevolgen van een pandemie - het aantal kerken dat nog steeds niet bijeenkomt, de toename van zelfmoord onder tieners, de angst voor een economische ineenstorting - en als ik niet zou weten dat Jezus alles onder controle heeft, dan zou ik er helemaal ziek van zijn. Toch zijn er dagen dat mijn gedachten belast zijn, en dat mijn hart radeloos is.

Maar weet je wat? De onzekerheden van vandaag en morgen zouden me niet moeten verbazen. Jezus heeft ons gezegd dat het zo zou zijn. Hij zegt in Johannes 16:33: "Deze dingen heb Ik tot u gesproken, opdat u in Mij vrede zult hebben. In de wereld zult u verdrukking hebben, maar heb goede moed: Ik heb de wereld overwonnen" (HSV).

In deze gekke, verwarde, zondige wereld zijn moeilijkheden nooit ver weg; het is zo zeker als de zonsopgang. Toch zegt Jezus ons om moed te vatten omdat Hij de wereld heeft overwonnen. Maar hoe doen we dat? Hoe kunnen we vrede hebben als de onzekerheid zo overweldigend is? Er is een trefzekere oplossing: we richten onze aandacht op het Woord van God.

Herinner jezelf aan de waarheid

Er is waarheid in de Schrift omdat God waarheid is. Hij verandert niet. Hij is wie Hij is van verleden tot heden tot toekomst, waardoor Hij een rots van toevlucht is voor elk moment. "De HEERE is mijn rots en mijn burcht en mijn Bevrijder, mijn God, mijn rots, tot Wie ik de toevlucht neem, mijn schild, en de hoorn van mijn heil, mijn veilige vesting" (Psalm 18:3).

David wist waar hij heen moest vluchten als twijfel hem overviel en hij angstig was - voor het aangezicht van de Heere. In 1 Samuël 30 stapelen Davids problemen zich op als muggenbeten op een zomerkamp. Hij is op de vlucht voor Saul. Hij leeft in Filistijns gebied. Zijn stad is verwoest, en de Amalekieten hebben Davids vrouwen gevangen genomen, samen met de vrouwen en kinderen van Davids mannen. Iedereen is zo van streek dat er gesproken wordt over het stenigen van David. 1 Samuël 30:6 zegt het zo: "David werd zeer benauwd." Ja, dat zou ik ook zeggen.

En wat doet David? Hij doet wat we allemaal zouden moeten doen als het leven uit de hand loopt. "David echter sterkte zich in de HEERE, zijn God" (v. 6). Hij vond troost in de eeuwige rots (Jes. 26:4). In plaats van in paniek te raken, herinnerde David zich wie zijn God was.

Psalm 42:6 zegt: "Wat buigt u zich neer, mijn ziel, en bent u onrustig in mij? Hoop op God, want ik zal Hem weer loven voor de volkomen verlossing van Zijn aangezicht. Mijn God, mijn ziel buigt zich neer in mij, daarom denk ik aan U."

Het is normaal dat de gelovigen de Heere aanbidden. En Hem prijzen voor wat Hij heeft gedaan en wat Hij heeft beloofd als er moeilijkheden zijn. Er is geen betere oplossing voor een angstig hart dan je gedachten te vullen met het Woord. God zal altijd Zijn trouw aan je bewijzen, maar het is moeilijk om Zijn hulp te ervaren wanneer we afstand houden.

Richt je ogen hemelwaarts

Kolossenzen 3:2 vertelt ons : "Bedenk de dingen die boven zijn en niet die op de aarde zijn." Ongeacht onze omstandigheden, hebben we veel om naar uit te kijken en veel om ons in Christus over te verheugen. Paulus zegt: "Want ik ben ervan overtuigd dat het lijden van de tegenwoordige tijd niet opweegt tegen de heerlijkheid die aan ons geopenbaard zal worden" (Rom. 8:18).

Woorden kunnen de pracht niet beschrijven van alles wat in het verschiet ligt voor hen die gered zijn uit genade door geloof in Jezus Christus. "Daarom verliezen wij de moed niet; integendeel, ook al vergaat onze uiterlijke mens, toch wordt de innerlijke mens van dag tot dag vernieuwd" (2 Kor. 4:16). "Wij weten immers dat, wanneer ons aardse huis, deze tent, afgebroken wordt, wij een gebouw van God hebben, een huis niet met handen gemaakt, maar eeuwig in de hemelen" (2 Kor. 5:1).

Er komt een dag waarop al onze problemen voor altijd zullen verdwijnen. Het ziet er nu misschien somber uit, maar we hebben een eeuwige hoop waar we vol vertrouwen ons op kunnen richten te midden van de stormen. "Want onze lichte verdrukking, die van korte duur is, brengt in ons een allesovertreffend eeuwig gewicht van heerlijkheid teweeg. (2 Kor. 4:17).

Het is van vitaal belang te bedenken dat dit leven niet het einde is wanneer ons hart bezwaard is door alle problemen van de wereld. Er wacht ons een glorierijke toekomst in de hemel.

 

 

Vastbesloten om de wil van God te doen

Toch besef ik dat het moeilijk is om langs allerlei beproevingen heen te kijken. En op die momenten geeft het mij grote troost te weten dat het hart van mijn Heiland ook ooit verontrust was. Voordat Hij het kruis opnam, zei Jezus in Johannes 12:27-28: "Nu is mijn ziel in beroering en wat zal Ik zeggen? Vader, verlos mij uit dit uur! Maar hierom ben Ik in dit uur gekomen. Vader, verheerlijk Uw Naam!"

Merk op dat Jezus niet ontkende hoe hij zich voelde, maar dat Hij het zelfs hardop uitsprak. Er is niets mis mee om toe te geven hoe we ons voelen. Maar het zou verkeerd zijn om ons door onze gevoelens te laten leiden, in plaats van door God.

Kunt u zich voorstellen dat Jezus meer aandacht had besteed aan Zijn gevoelens dan aan de Vader? Als dat het geval zou zijn, dan heb ik het "gevoel" dat we vandaag niet zo hoopvol zouden zijn.

De maatschappij moedigt ons aan om voortdurend onze gevoelens te evalueren en dienovereenkomstig te handelen, maar er is geen Bijbelse basis voor dat stappenplan. Emoties zijn goede aanwijzingen voor wat ons dwars zit, maar het zijn vreselijke reisgidsen, die ons vaak van God wegleiden.

Jezus was vastbesloten om eerst en vooral God te eren, zelfs toen Zijn hart in beroering was. En dat is ook ons doel. Hoe Jezus zich ook voelde, Hij gaf voorrang aan de wil van de Vader en bad in Gethsémané: "Maar niet zoals Ik wil, maar zoals U wilt" (Matt. 26:39).

Christus stelde Zijn vertrouwen in de Vader, en ook al werden de dingen veel erger, Christus wist dat God alles onder controle had, en dat Zijn plan het beste was. Als je hart onrustig is, ren dan naar de Vader. Vul je gedachten met de Schrift, richt je ogen op Christus, en vertrouw erop dat de Heere doet wat het beste is. Deze wereld is niet het einde en God heeft een prachtig plan.