door Nancy DeMoss Wolgemuth
Frances Jane Crosby schreef in haar autobiografie: “Het leek door God voorbestemd dat ik heel mijn leven blind zou zijn. Ik ben Hem dankbaar voor Zijn plan met mijn leven.” De dokter die haar zicht had verwoest in haar kindertijd kon zichzelf niet vergeven. Maar in Fanny’s hart was er geen plaats voor wrok. Ze schreef: “Als ik hem nu zou ontmoeten, zou ik hem hartelijk bedanken om me blind te maken.”
Crosby aanvaarde haar blindheid als een gave van God met een bijzonder doel. “Ik had nooit duizenden liederen kunnen schrijven als ik voortdurend afgeleid geweest zou zijn door interessante en mooie dingen die mijn aandacht trokken”, zei ze.
Al meer dan een eeuw geniet de Kerk van het dankbare hart van deze unieke vrouw. Haar liederen ‘To God be the glory’, ‘Blessed assurance’, ‘All the way my Savior leads me’ en nog vele anderen, worden nog steeds gezongen.
De keuze
Het voorbeeld van Fanny Crosby doet me denken aan een waarheid die ik door de jaren heen heb ontdekt. Bij elke omstandigheid die op mijn pad komt heb ik twee opties: aanbidden of zeuren. Jij hebt dezelfde keuze.
Als we in moeilijke omstandigheden kiezen voor de weg van dankbaarheid, zal er een rijke zegen van ons uitgaan tot eer van God. Als we aan de andere kant toegeven aan klagen, zeuren en jammeren, belanden we in een negatieve en verwoestende spiraal die leidt tot verbittering en gebroken relaties.
Wat een hoge prijs betalen we voor onze persoonlijke en gezamenlijke ondankbaarheid! Na meer dan twee decennia in een bediening met gebroken mensen, ben ik gaan ontdekken dat een gebrek aan dankbaarheid aan de basis ligt van veel – zo niet het grootste deel – van de zwaarmoedigheid en wanhoop die zelfs onder gelovigen vandaag zo aanwezig is. Daarnaast geloof ik dat veel zonden die onze samenleving verwoesten, terug te leiden zijn tot ondankbaarheid.
Jammer genoeg heeft onze moderne cultuur te maken met een epidemie van ondankbaarheid. Als een giftige slang vervuilt deze subtiele zonde onze levens,
onze gezinnen, onze kerken en onze samenleving. Maar dat betekent ook dat een dankbare vrouw een frisse wind zal zijn in een wereld die geplaagd wordt door bitterheid en ontevredenheid.
Het komt allemaal neer op de houding die we kiezen.
Dankbaarheid versus ondankbaarheid
Sta samen met mij even stil bij het contrast tussen een dankbaar en een ondankbaar hart.
- Dankbare mensen zijn nederig; ondankbare mensen zijn trots.
- Een dankbaar persoon is gericht op God en op anderen; een ondankbaar persoon is op zichzelf gericht en egoïstisch.
- Mensen met een dankbaar hart zijn snel tevreden; ondankbare mensen zijn snel ontevreden en raken verbitterd.
- Een dankbaar hart drukt zich uit in woorden van dankbaarheid; een ondankbaar hart in geklaag en gezeur.
- Dankbare mensen zijn bronnen van leven; ondankbare mensen trekken anderen mee naar beneden in hun egoïstische en veeleisende houding.
Als we deze tegenstellingen zien, is het dan niet overduidelijk welke houding beter is? We zijn geroepen tot dankbaarheid, door het erkennen en waarderen van de zegeningen die we ontvangen van God en van anderen.
Je ‘dankbaarheidsschuld’ afbetalen
Het helpt mij om af en toe mijn openstaande ‘dankbaarheidsrekeningen’ te bekijken. Ik vraag mezelf dan af of er dingen in mijn leven zijn waar ik nooit mijn dankbaarheid voor geuit heb. Is er een bepaalde zegen in mijn leven waar ik nog nooit iemand voor heb bedankt? Vaak kom ik er dan achter dat ik bij tenminste één persoon een openstaande schuld in dankbaarheid heb.
Hoe is dat bij jou? Is er iemand – een familielid, een vriend(in), een kennis, een collega, een leerkracht, een voorganger – die een positieve impact had op je leven, maar wiens schuld je nog nooit hebt afbetaald door die persoon te bedanken?
Omarm een dankbare houding. Maak er een levenslange gewoonte van om je dankbaarheid te uiten. Je zult ontdekken dat de wereld er anders uit gaat zien als je die door dankbare ogen gaat bekijken.
Persoonlijke toepassing
Welke openstaande schulden heb jij in je ‘dankbaarheidsrekening’? Maak van de eerstvolgende gelegenheid gebruik om de personen te bedanken die een zegen in je leven zijn geweest.